Yeşu 7:1-6

7:1-26 Akan’ın öyküsü Rahav’ın öyküsüyle tam bir karşıtlık sergiler. Kenanlı bir fahişe olan Rahav, RAB’be iman ettiği için RAB’bin halkı arasına kabul edilir (bkz. Yşu.2:1-24’e ait not). Bir İsrailli (üstelik Yahuda oymağından) olanAkan ise RAB’be ihanet ettiği için RAB’bin halkı arasından atılır. Bu ayrıca, RAB’bin antlaşma yaptığı ve O’na hizmet eden topluluğun tek bir adamın günahından nasıl olumsuz biçimde etkilendiğinin öyküsüdür (bkz. Yşu.7:1,Yşu.7:11; Yşu.22:20).

7:2 Eriha’dan...Ay Kenti’ne İki kent arası, Kenan topraklarının ortasında yükselen dağ silsilesine doğru uzanan vadi boyunca yaklaşık 25 km’lik bir yamaçtı. İsrailliler’in Gilgal’danAy Kenti’ne geçişi, nisbeten savunmasız olan Şeria Vadisi’den ayrılıp ülkenin orta dağlık bölgelerinde sağlam bir konumda olmalarını sağlayacaktı. Bazı uzmanlar (İbranice’de ‘harabe’ anlamına gelen) Ay Kenti’nin Beytel’in 3 km doğusunda bulunan et-Tel olduğunu savunur. Beytaven ‘Kötülük evi’ anlamına gelir. Bu ad, ilk olarak ya ‘Tanrı evi’anlamına gelen Beytel’i aşağılamak için Beytel yerine ya da Beytel’in yakınında putlara tapılan bir yer için kullanılmış ve zamanla halk arasında yerleşmiştir.

7:6 Yeşu giysilerini yırtarak Yas, keder göstergesi (bkz. Yar.37:34 ve ilgili not; Yar.44:13; Hak.11:35). Duasından da anlaşıldığı gibi Yeşu’nun (ve halkın) kederi, RAB’bin savaşta İsrail askerleriyle birlikte olmamasıydı. RAB onlarla olmadığı sürece Kenan topraklarını fethetmeleri imkânsızdı. başından aşağı toprak döküp Bkz. Eyü.2:12; Ağı.2:10 ve ilgili notlar.